आपल्या आयुष्यात अशा काही घटना घडतात कि त्या घडण्या आगोदर आपल्याला त्याबद्दल काहीच माहित नसते, तर त्या घडल्यानंतर सुद्धा त्यावर विश्वास ठेवणे आपणास कठीण होऊन बसते. हा प्रसंग सुद्धा माझ्या मित्राच्या आयुष्यातील एक कधीही न विसरता येणाराच आहे.
मी तसा श्रीमंत घरात वाढलेला, अगदी कशाचीही फिकीर नसलेला. सगळे जाग्यावरच मिळत असेल तर एखाद्याची अशीच अवस्था होते. घरी मोठे असे कपड्याचे दुकान होते. रोज दुकानात जाने गल्ल्यावर बसने व येणाऱ्या चिकण्या पोरींच्या पुच्च्या बघणे हेच काय ते माझे काम.
घरी मी माझी बहिण व आई वडील एवढेच होतो. मोठी बहिण अभियंता झाली होती, ती एका software च्या कंपनीत काम करायची, तसेच मागील महिन्यात तिचे लग्न झाले होते. म्हणजे घरात मी एकटाच होतो असे म्हटले तर वावगे ठरणार नाही. दुकानाची पूर्ण जबाबदारी हि माझी व वडिलांची होती तर आई घरकाम करून घरात येणाऱ्या गीराहीकाना हाताळायची. मी पण fashion design चा कोर्स केला होता, घरी एवढे मोठे दुकान होते तर जास्त शिकायची गरजच नव्हती.
आमच्या दुकानाचा माल हा जास्त प्रमाणात कम्पानितूनच शिवून यायचा परंतु गीराहीकाच्या मागणीनुसार काही माल आम्हाला local कपडे शिवणाऱ्या माणसाकडून शिवून घ्यावा लागायचा. त्यामुळे त्यांचे आमच्या घरी सारखे येणे-जाने असायचे. मग त्यात माणसे आली, स्त्रिया आल्या तसेच कोवळ्या,जवान व चिकण्या पोरीसुद्धा आल्या.
मी रोज इतक्या पोरी बघायचो, त्यांच्या पुच्च्या बघायचो कि मला दिवसातून एकदा तरी बुल्ला हलवावा लागायचा व चिक गाळावा
लागायचा. काय त्या पुच्च्या असायच्या सुंदर आणि रेखीव. मुलींची ड्रेस घालण्याची पद्धत अशी असायची कि त्यांची पुच्ची, भरदार ball हे वरूनच स्पष्ट दिसायचे.
दुकानामुळे आमच्या ओळखीही खूप होत्या त्यामुळेच अनेक कार्यक्रमाना आम्हाला आमंत्रण असायचे. मग तेथे कधी आईवडील जायचे तर कधी मी, मी फक्त पुच्च्याच बघायला जायचो हे काही वेगळे सागायला नको.
बरेच कार्यक्रम हे रविवारीच असायचे, त्यामुळे प्रत्येक रविवारी मी किवा आईवडील घराबाहेर नक्कीच असायचो. जेव्हा मी घरी एकता असायचो तेव्हा दिवसभर ब्लू चित्रपट बघणे व हातात बुल्ला घेऊन त्या चित्रपटातील नागड्या बायकांच्या पुच्चीला झवने हीच काय ती माझी कामे. अगदी दिवसातून सहा वेळेस चिक गाळण्याचा माझा stamina होता, तरीही मी आणखी तयारच असायचो इतकी तर मला सवय झाली होती. कॉलेज मद्धे असताना दोन कोवळ्या पोरींना झवायचा अनुभव हि माझ्या पाठीशी होता.
अशाच एके रविवारी आईवडील दोघेही बाहेर गेले होते व आमचा दिनक्रम चालू होता. रविवारी आम्ही सर्व local कपडे शिवणाऱ्या कामगारांना कि जे घरी यायचे त्यांना सुट्टी द्यायचो, जर कुणाला काम असेल किवा काही अडचण असेल तरच ते यायचे नाहीतर मी एकटाच असायचो. मी आतल्या खोलीत बसायचो त्यामुळे कोणी आले तर मला दर उघडायला सारखे हेलपाटे मारावे लागायचे म्हणून मी चेन कुलपात दार लावायचो. म्हणजे येणारयाला मला न उठवताही आत येता यावे.
आज मी मित्राकडून एका मराठी २२ वर्षाच्या मुलीला झवलेले दाखवणाऱ्या सी डी आणल्या होत्या. खरच काय ती पोरगी दिसत होती,पण त्या बिचारीची चांगलीच फजिती होत होती, कारण त्या माणसाने तिला डोक्यावर उलटे उभे केले होते व त्याच अवस्थेत तो तिच्या पुच्चीत बुल्ला घालत होता. काय तो त्याचा वेग होता, बघता बघता तो दहा वेळेस तिच्या पुच्चीत बुल्ला घालून बाहेर काढायचा. ती खूप जोरात ओरडत होती.
ते बघून मलाही चांगलाच जोर आला होता. मी माझी कपडे काढली, आता फक्त चड्डी राहिली होती. ती कोवळी पुच्ची बघून माझा बुल्ला इतका उठला होता की, त्यामुळे माझ्या चड्डीवर तंबू तयार झाला होता. मी अलगद चड्डीत हात घातला तसा तो जास्तच कडक होऊ लागला. मी पटकन चड्डी खाली केली, आता माझी नजर फक्त पुच्चीवर तर हात बुल्ल्यावर जोरात फिरत होता. ती फिल्म इतक्या जवळून काढली होती की, पुच्चीवरचा बारीक केससुद्धा अगदी स्पष्ट दिसत होता. ते बघून मलाही जोर चढला होता.
बुल्ल्याचे कातडे जास्तीत जास्त मागे ओढून मी जोरात हलवण्याचा प्रयत्न करत होतो. आता सहन होत नव्हते पांढरा चिक कधीही बाहेर पडला असता, म्हणून मी पटकन बाथरूम मद्धे गेलो. घरात एकटाच असल्यामुळे मी उघडा फिरलो तरी काहीच हरकत नव्हती. तेथेही जोरात बुल्ला हलवणे चालूच होते तर तोंडातून नकळत शब्द बाहेर पडत होते….
” काही काळजी करू नको मी झवतो तुला, तुला पूर्ण समाधान देतो…..फाकव तुझी पुच्ची…फाकव…घे माझा बुल्ला आत….घे …..घे ……झव मला ….झव…..पुच्ची…..पुच्ची…….”
असे म्हणत मी माझा फवारा जोरात बाहेर सोडला, फवाऱ्याचा पहिला झटका इतका जोरात होता की, बराच चिक बाथरूमच्या भिंतीवर जाऊन पडला. माझे डोळे पूर्णपणे बंध होते तर आता बुल्ला शांत होऊन चड्डीला चिटकून, जमिनीकडे वाकला होता. पुढचे पंधरा मिनिटे तरी मी तसाच उभा होतो. आता थोडा वेळ विश्रांती घेणे आवश्यक होते. पडलेल्या चीकावर मी नीट पाणी टाकले व बाथरूम धुऊन झोपायच्या रूमकडे जायला निघालो. बाथरूम च्या बाहेर पाय टाकला तसा मला धक्काच बसला. तेथे मधल्या passage एक मुलगी उभी होती व ती माझ्याकडे मोठ्या डोळ्याने बघत होती. तिचा एक हात तिच्या पुच्चीवर तर दुसरा हात….आ वासलेल्या तोंडावर होता. जशी माझी व तिची नजरा-नजर झाली तशी ती लाजून घराच्या बाहेरच्या दरवाज्याकडे पळाली. ती इतक्या तीव्रतेने बाहेर पळाली की मला शांत उभारण्याशिवाय दुसरा पर्यायच नव्हता. माझ्या अंगावर एकही कापड नव्हते ना केस नव्हते.
खर तर चूक माझीच होती. असे पूर्ण उघडे होऊन घरात शानमद्धे फिरायचे, बाथरूमचा दरवाजा उघडा ठेऊन बिनधास्त बुल्ला हलवायचा व दरवाज्याला चेन कुलूप लावायचे मग तिला बिचारीला दोष देण्यात काहीच अर्थ नव्हता. मी पळत जाऊनच भीत-भीत कपडे घातले. सर्व काही बंद केले, सगळे दरवाजे बंद केले व झोपण्याच्या रूम मधील खिडक्या उघडून शांत झोपण्याचा प्रयत्न करू लागलो. fan च्या वाऱ्याखाली सुद्धा मला चांगलाच घाम फुटला होता. काय होईल, कसे होईल याचाच विचार करत कधी शांत झोप लागली मला समजलेच नाही.
जेव्हा उठलो तेव्हा दुपारच्या तीन वाजल्या होत्या. पोटात कावळे ओरडत होते, सगळे आवरून मी जेवायला बसलो पण जेवताना सुद्धा त्याच मुलीचे विचार मनात येत होते. कदाचित ती आमच्या local कपडे शिउण देणाऱ्या पैकी एखादी असेल व काही कामानिमित्त आली असेल. आमच्या घरी खूप मुली येत असत त्यामुळे प्रत्येकाची ओळख ठेवणे कठीण होते. तसे बघायला गेले तर घरी येणाऱ्या मुलींच्या तोंडापेक्षा, पुच्चीवरच माझे लक्ष जास्त असायचे मग मला ती कोण आहे हे आठवणार तरी कधी हाही एक मोठा प्रश्न होता.
जेवण करून मी बाहेर फिरायला गेलो. रात्री घरी आलो तर आईवडील दोघेही आले होते. त्यांच्याकडे घराची दुसरी चावी असायची त्यामुळे काहीच अडचण नव्हती. मी पटकन आत जाऊन हात पाय धुवायला लागलो व नंतर आई जवळ येऊन बोलत बसलो. वडिलांनी मला अचानक हाक मारली तशी मला जास्तच भीती वाटू लागली व मनात विचार आला त्यांना कोणी सागितले तर नसेल ना…..त्यांचा रागीट स्वभाव मला चागलाच ठाऊक होता होता.
” अरे बाळा, आपला या आठवड्याचा माल आणखी आला नाही. त्याला मागणी तर खूप आहे, त्यामुळे तू मुंबई ला कारखान्यात जाऊन तो आपल्याला मिळेल याची व्यवस्था कर…..जाशील ना बेटा तू ….?”
” ठीक आहे मी उद्या सकाळी जाईन, तुम्ही निश्चित राहा….”
तसे मुंबई आमच्यापासून पाच तासाच्या अंतरावर आहे, म्हणूनच जायला काही अडचण नव्हती. मी सकाळी निघालो. तीन तासाचे अंतर कापले होते, मुंबई जवळ आली होती. पण समोर बघितले तर काय भली मोठी वाहनांची रांग लागली होती. ते बघून मला कळायचेच बंद झाले. मी त्याची विचारपूस केली तर दरड कोसळल्यामुळे हे सर्व झाले होते अशी मला माहिती मिळाली. मी लगेच वडिलांना फोन लावला तर त्यांनी मला जवळच असणाऱ्या पाहुण्यांच्या गावी जाण्याचा सल्ला दिला व काम करून येण्याबद्दल बजावून सागितले.
ते काम संपउन येण्यास मला दोन दिवस लागले. आज मंगळवार होता व मी दोन दिवसांनी घरी आलो होतो. तो पूर्ण दिवस झोपण्यात गेला कारण खूपच थकवा आला होता. पण येताना मी माल घेऊनच आलो होतो हे महत्वाचे होते.
दुसऱ्या दिवसापासून माझा दिनक्रम सुरु झाला. त्या दिवशी मी पाच वाजताच दुकानातून घरी आलो. अचानक एक मुलगी माझ्या समोरून लाजत दुसऱ्या रूम मद्धे गेली……अरे तीच ती ……त्या दिवशी हीच होती …….तिनेच मला त्या अवस्थेत बघितले होते…..तसे माझे हृदय जोरात धड धड करायला लागले.
मी आल्यानंतर आई बरोबर आजच्या कामाविषयी चर्चा केली व नकळत त्या मुलीचा विषय काढला.
59 views
